ชีวิตหลังจากที่หลุดพ้นจากการทำงานก็คงจะประมาณ 1 ทุ่ม ชีวิตเมืองกรุงถ้าช้าก็ตกงาน ถ้าไม่ดีก็ตกงานชีวิตมันเลยต้องเคร่งเครียดกับงานเป็นพิเศษแต่ถ้าเลิกงานแล้วอย่าได้มาถามเพราะได้ทิ้งชีวิตการทำงานไว้ที่ทำงานแล้ว หลังเลิกงานคือชีวิตของเราแต่ว่าจะทำอะไรดี แต่ก่อนก็เดินเที่ยวตามตลาดตามห้างแต่ตอนนี้ไม่ค่อยได้ไปแล้วเพราะชีวิตติดออนไลน์
ออนไลน์ที่ว่าก็คือหนังออนไลน์ ตอนนี้หนังออนไลน์มีบทบาทกับชีวิตเราไม่น้อย เพื่อนหลายคนที่ทำงานก็แอบเอามาดูด้วยเช่นกัน ก็ตำแหน่งที่เขาทำมันพอดูได้ แต่ตำแหน่งเราหน้าห้องหัวหน้ามันก็คงจะไม่ดีสักเท่าไหร่รอเลิกงาน นอนแก้ผ้าแล้วก็ดูอยู่ในห้องดีกว่าไม่ต้องเกรงใจใคร
เปิดดูหนังออนไลน์แล้วก็ปิดการสื่อสารทุกอย่างไม่งั้นเดี๋ยวไลน์ดัง แอบดูเฟสก็ไม่ได้ปล่อยอารมณ์ไปกับหนังออนไลน์เต็มที่ต้องทำแบบเราอยู่ในโรงหนังจะได้สบายและมีความเป็นส่วนตัว ครั้งแรกที่ดูหนังออนไลน์เดี๋ยวก็ส่องเฟสเดี๋ยวก็ไลน์ดัง ไม่ค่อยมีความสุขสักเท่าไหร่ แต่ตอนหลังก็เริ่มคิดว่าถ้าเราทำตัวเหมือนอยู่ในโรงหนัง แบบว่าบอกหน้าเฟสว่าดูหนังอยู่ติดต่อไม่ได้ แค่นี้ก็สบายแล้วพวกที่จะตามงานหรือทักมาถามเรื่องงาน และที่สำคัญเพื่อนที่จะไลน์มาเมาส์เรื่องคนอื่นนินทาคนอื่นจะได้เกรงใจเราบ้างแล้วมันก็ได้ผล มีความสุขมากขึ้นตอนแรกก็พะวงอยู่แต่พอเริ่มสัก 2-3 ครั้งก็ดีสบายใจดี จนเพื่อนมาถามว่าดูหนังอะไรเกือบทุกวัน ก็แนะนำให้ไปดูหนังออนไลน์แล้วก็ลองใช้วิธีแบบที่เราทำดูจากที่ต้องคอยส่องเฟสชาวบ้านแล้วเอามาเมาส์กันก็ลดลง มีความสุขกับตัวเองมากขึ้น
หลายคนหลงไปกับงานจนลืมไปว่าเราก็มีชีวิตของเราเอง บางคนชอบท่องเที่ยว(ก็คนมีเงิน)บางคนก็ชอบดูหนังอยู่ห้องอยู่บ้านแบบเรา มันก็สบายๆ หน่อยอยากให้หลายคนลองทำดูบ้างแต่ก่อนตอนเราไม่มีไลน์ก็มีชีวิตส่วนตัวดีแต่ตอนนี้ไลน์มันขโมยชีวิตส่วนตัวเราไปบ้าง ลองกลับมาใช้ชีวิตแบบเดิมที่เราเคยทำ ดูหนัง ดูละคร ยิ่งได้ดูหนังที่เราชอบก็ยิ่งมีความสุขมากๆ แถมด้วยไม่ต้องไปเสียเงินดูในโรงหนังแล้ว ประหยัดเงินได้เยอะเลยทีเดียว คราวนี้ก็ไปเที่ยวทะเลปีละ 2 ครั้งได้แล้วก็เหลือเงินการการดูหนังในโรงหนัง ถึงคราวที่ทุกคนจะต้องอิจฉาเราแล้ว จะไปเดินชายหาดใช้เงินที่สะสมมาสักนิด ชีวิตมันก็จะกลับมาเป็นของเรา แค่ดูหนังออนไลน์โลกก็เปลี่ยน